محروم کردن ورثه از ارث ،از نظر شرعی چه حکمی دارد؟

محروم کردن ورثه از ارث ،از نظر شرعی چه حکمی دارد؟

محروم کردن از ارث، به معنای سلب حق ارث بردن از یکی از ورثه است. این امر در قانون ایران و همچنین در بسیاری از نظام‌های حقوقی دیگر، پذیرفته شده است.

محروم کردن فرزند از ارث خلاف شرع است!

آیا نوشتن وصیّت و محضری کردن آن در خصوص محروم کردن فرزند یا فرزندانی از ارث ،از نظر شرعی صحیح است؟ از نظر شرعی، محروم کردن از ارث حرام و خلاف قانون الهی است. در اسلام، ارث حق مسلم هر وارثی است و هیچ کس حق ندارد این حق را از او سلب کند.

در آیه 11 سوره نساء آمده است:

«وَلِکُلِّ ذِی حَقِّ حِصَّةٌ مِمَّا تَرَکَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ»

«و برای هر صاحب حقی و بهره ای از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان (متوفی) باقی می گذارند، (مستحق است).»

این آیه بر حق مسلم وراث در ارث تأکید می کند.

در قانون مدنی ایران نیز، محروم کردن از ارث حرام و غیرقانونی است. ماده 837 قانون مدنی می گوید:

«هر کس به موجب وصیت یک یا چند نفر از ورثه خود را از ارث محروم کند، وصیت مزبور نافذ نیست.»

این ماده تصریح می کند که وصیت به محروم کردن از ارث باطل و بی اثر است.

البته، این بدان معنا نیست که ورثه نمی توانند اموال خود را قبل از فوت به دیگران ببخشند. هر کس می تواند قبل از فوت، اموال خود را به هر کس که مایل باشد، ببخشد. اما این بخشش، تأثیری بر حق ارث ورثه ندارد.

به عنوان مثال، پدری می تواند قبل از فوت، تمام اموال خود را به فرزندش ببخشد. در این صورت، دیگر هیچ سهم ارثیه ای برای سایر وراث باقی نمی ماند. اما این بخشش، تأثیری بر حق ارث فرزند ندارد و فرزند همچنان می تواند از اموال پدر ارث ببرد.